Μονή Αγίας Ειρήνης
Η γυναικεία Μονή της Αγίας Ειρήνης βρίσκεται στα δυτικά του ομώνυμου οικισμού (που απέχει 23 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο) και υπάγεται στη κοινότητα Κρουσώνα.
Συγκεκριμένα, η Μονή είναι κτισμένη σε υψόμετρο 650 μέτρων, στις ανατολικές παρυφές του υψώματος Γούρνος. Πιστεύεται ότι κτίστηκε κατά τον 14ο-15ο αιώνα, παρόλο που πρωτοαναφέρεται σε έγγραφα του ύστερου 16ου αιώνα με ηγούμενό της, τον Ιωνά Δανίλη. Η Μονή στα τέλη του 16ου αιώνα και αρχές του 17ου αιώνα ανήκε στο φέουδο της οικογένειας Mudazzo, (Μουδάτσων ή Μοάτσων).
Υπήρξε ένα από τα πλουσιότερα μοναστήρια του νησιού, έως τα πρώτα χρόνια κατάληψης της Κρήτης από τους Οθωμανούς, με έντονη πνευματική και εκπαιδευτική δραστηριότητα. Η Μονή καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1822. Όλοι οι μοναχοί της σφαγιάστηκαν στη θέση Τροχάλακας, επειδή ήταν καταφύγιο των επαναστατών. Το 1944, άρχισε η ανοικοδόμησή της και έπειτα από δεκαετίες άρχισε να λειτουργεί και πάλι με λίγες μοναχές. Επίσημα, η επανίδρυση της Μονής ολοκληρώθηκε το 1951. Το Μοναστήρι θεωρείται θαυματουργό αφού, σύμφωνα με τις λαϊκές μαρτυρίες, το 1928 συντελέστηκε θαύμα με την Αγία Ειρήνη να εμφανίζεται στην Μονή (κρατώντας ένα κλειδί όμοιο με αυτό που διέθετε αποκλειστικά η ηγουμένη) και στη συνέχεια να εξαφανίζεται τυλιγμένη σε ένα σύννεφο.
Ο δίκλιτος ναός της Μονής είναι αφιερωμένος στην Αγία Ειρήνη (5 Μαΐου) και στη Κοίμηση της Θεοτόκου, (15 Αυγούστου) και περιβάλλεται από νεόκτιστα κτίρια όπου διαμένουν οι μοναχές. Επίσης, στο δυτικό τμήμα του Καθολικού σώζεται ταφική υπόγεια κρύπτη επιμελημένης τεχνικής.