Βουλισμένο Αλώνι
Με κατεύθυνση προς Δαμάστα, 5 χιλιόμετρα μετά την διασταύρωση για Τύλισο (και 15 χιλιόμετρα δυτικά του Ηρακλείου), στον δρόμο δεξιά, ο επισκέπτης μπορεί να δει το Βουλισμένο Αλώνι, βάθους 15-38 μέτρων. Πρόκειται για έναν τεράστιο βυθισμένο κρατήρα στο βραχώδες τοπίο - ένα πραγματικά εντυπωσιακό και σπάνιο φυσικό μνημείο. Ο χώρος γύρω από το Βουλισμένο Αλώνι, («το αλώνι που έχει βουλιάξει»), έχει διαμορφωθεί καταλλήλως για τους επισκέπτες και η πρόσβαση στο κέντρο του είναι πολύ εύκολη. Τα τοιχώματά του είναι ιδανικά για αναρρίχηση, για τον λόγο αυτό υπάρχουν 12 αναρριχητικές διαδρομές αυξημένου βαθμού δυσκολίας.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, πρόκειται περί δολίνης (καθίζηση του εδάφους), που προέκυψε μετά την κατάρρευση υπογείου σπηλαίου. Ωστόσο, το σπήλαιο δεν έχει ανακαλυφθεί και δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για την ύπαρξή του. Στα πανεπιστημιακά συγγράμματα αναφέρεται ως κλασικός τύπος δολίνης και το πέτρωμά του είναι μεσοζωικός ασβεστόλιθος.
Σύμφωνα με την παράδοση, αυτό το κομμάτι γης ανήκε σε έναν γεωργό της περιοχής. Ένα καλοκαίρι, που η σοδειά πήγαινε πολύ καλά, ο γεωργός, φοβούμενος μήπως κάποια ξαφνική κακοκαιρία του καταστρέψει τα σπαρτά, αποφάσισε να δουλέψει εντατικά ακόμη και την ημέρα της γιορτής του Προφήτη Ηλία, μαζί με την σύζυγο και την πανέμορφη κόρη του. Ξαφνικά, ακούστηκε ένας εκκωφαντικός θόρυβος, η γη τραντάχτηκε και το έδαφος υποχώρησε και τους «κατάπιε». Κατά τον θρύλο, αυτή ήταν η τιμωρία του Αγίου που δεν τον τίμησαν απέχοντας από την δουλειά την ημέρα της γιορτής του. Η παράδοση κρατάει μέχρι και στις ημέρες μας και λέγεται ότι κάθε χρόνο, στις 20 Ιουλίου, από το Βουλισμένο Αλώνι ακούγονται τριξίματα και η φωνή της κοπέλας να λέει: «Γύρω γεια τωνε κι όλα τ’αχερα δικά ντωνε».
